جلوگیری از مشاجره بین کودکان

 
از هنگامی که بچه شروع به حرکت وراه رفتن می کند ومی‌تواند با ورود به قلمرو برادر یا خواهر بزرگتر، به اسباب‌بازی‌های او دست بزند، احتمال برخورد بین آن ها افزایش می یابد. وسیله دفاعی و ارتباطی کودکان بیشتر شامل کتک زدن ،هل دادن وکشیدن موی سر است وحتی وقتی بزرگتر می شوند وبهتر می فهمند ،باز هم با این روشها منظور خود را بیان می کنند .
بسیاری از والدین جنگ وبرخورد فیزیکی بین کودکان خود را دوست ندارند واز دیدن آن ناراحت می شوند ، ولی وظیفه‌ی خود را برای آرام کردن آنها به خوبی نمی دانند.
پدر و مادر گاهی در مورد دخالت خود برای حل و فصل این مشاجرات عقاید مختلفی دارند. ممکن است یکی از آن ها بخواهد کودکان را از هم جدا کند یا تنبیه نماید ودیگری بخواهد  آنها را به حال خود بگذارد تا به توافق برسند و مشکل خود را حل نمایند. نحوه تربیت خانوادگی و خاطرات کودکی والدین ورابطه ای که با دوستان و برادران و خواهران خود داشته‌اند، در این امر دخالت دارد.

نکات زیر برای تصمیم‌گیری  هنگام رویارویی با این وضعیت شما را راهنمایی می کند:
* وقتی اختلاف عقیده یا برخورد لفظی بینی کودکان به وجود می آید، تا حد امکان آنها را به حال خود بگذارید. دخالت والدین در این مورد باعث می شود که بین کودکان برای جلب نظر وموافقت پدر ومادر درگیری تازه ای به وجود آید .بیشتر جنگ ها دو طرفه هستند وبعضی اوقات طرفی که مظلوم به نظر می رسد، ممکن است شروع کننده جنگ و متجاوز اصلی باشد . حتی بچه‌های کوچک خوب می دانند که چگونه بچه بزرگتر را در دام دعوا گرفتار کنند .
* در اثر دعوا اگر یکی از بچه ها صدمه ببیند، باید از ادامه آن جلوگیری کرد؛ حتی اگر این صدمه تصادفی و غیر عمدی بوده باشد، اجازه ندهید که کار دعوا به صدمات جدی تری کشیده شود. بچه ها باید یاد بگیرند که در این مشاجرات دوستانه و خانوادگی و برخوردهای فیزیکی، حد و مرز مقرراتی وجود دارد. از خودتان بپرسید که آیا حاضر می شوید کس دیگری فرزندتان را آزاد برساند؟ اگر جواب این سوال منفی است، باید از ادامه دعوا جلوگیری کنید.
*وقتی در اثر دخالت شما دعوا به پایان رسید، موضوع را پیگیری نکنید و در باره چگونگی شروع جنگ و پیدا کردن مقصر اصلی پی جویی  ننمایید. اگر در این امر زیاد دخالت کنید، بچه ها عادت می کنند به جای اینکه خودشان مشکل خود را حل کنند، برای حل و فصل اختلاف فشان  منتظر پدر و مادر بمانند.
*بهترین راه برای توقف جنگ و باز داشتن بچه ها از  ادامه ی دعوا ، جدا کردن آنها است. پس از جدا کردن، به آنها ۵دقیقه فرصت دهید ، سپس بگذارید بازی را از سر بگیرند یا به کار دیگری مشغول شوند. اگر سر یک اسباب بازی دعوا می کنند، مایه دعوا را  برای یک روز از آنها بگیرید یا  از آن‌ها بخواهید راه حل مسالمت آمیزی برای بازی کردن با آن پیدا کنند .

*اگر کودکان شما نمی توانند به آرامی با هم بازی کنند و در طول بازی اتاق را به هم می ریزند، به آنها یاد دهید که آرام تر بازی کنند. بعضی از بچه ها نسبت به سایر هم سن و سال هایشان فعال ترند و زور بیشتری دارند و اگر با هم کشتی بگیرند، یکی از آن ها  ممکن است صدمه ببیند. احتمال این خطر را باید با مشکلاتی که ناشی از بازی نکردن آنهاست مقایسه کنید.
* در تعیین حد و مرزها و مقررات ، حرف خود را به روشنی ودقیق بیان کنید .اگر در گفته شما ابهامی باشد ، با مشکل روبرو خواهید شد.درباره نحوه برخورد وکلماتی که به کار می برند ،آنها را یاری نمایید وحد ومرز آنها را در برخوردهای فیزیکی وشوخیهای لفظی و عملی مشخص نمایید.البته نباید انتظار داشته باشید که همیشه مطیع وسر به راه باشند .وبه آنها راه ارتباط وگفتگوی صحیح را به آنها بیاموزند وبه آنها یاد دهید تا در گیریها واصطکاکها را با مذاکره از بین ببرند وخشم وعصبانیت خود را به نحوی فرو نشانند تا به کسی صدمه ای وارد نشود .

* به فرزندان خود یاد دهید نیروی خود را به نحو سالمی به کار برند .بچه ها گاهی سرحال هستند وبرای نشان دادن قدرت خود با دیگران گلاویز می شوند .آنها راه دیگری برای زور آزمایی ومصرف انرژی خود نمی شناسند .باید به آن ها بیاموزید که با فعالیتهایی مثل دویدن ،بالا رفتن از پله وورزشهای دیگر در پارک یا در حیاط منزل وبازیهایی که به دیگران صدمه ای نمی زند ،خود را آرام کنند .اگر مجبور به ماندن درخانه هستید ،به آنها اجازه دهید تا از کیسه بوکس استفاده کنند یا به بالش ومتکا مشت بکوبند .

* اگر فرزندان شما اغلب در حال جنگ ودعوا هستند ،رفتار وحرکات آنها رابه دقت زیر نظر بگیرید .ممکن است متوجه شوید که با وجود این برخوردها ، رابطه خوبی بین آنها برقرار است . مترصد اوقاتی باشید  که با هم دوست  هستند و علت دوستی وبازی آن ها را پیدا کنید . پس از مدتی می توان به  عامل اختلاف پی برد و مشکل را به سادگی برطرف کرد. گاهی نیز دعوای بچه ها برای جلب توجه والدین است. در این مورد باید وقت بیشتری را با آن ها بگذرانید.
* با رعایت نکات فوق اگر باز هم کودکان خود را در حال برخورد و دعوا دیدید ،  بهتر است درباره این مشکل با دوستان خود مشورت کنید .در مورد رفتار خود نیز بیندیشید .اگر خستگی محیط کار را همراه خود به خانه می آورید و با افراد منزل با عصبانیت برخورد می کنید، در این باره تجدید نظر نمایید. کودکان، رفتار والدین خود را سرمشق قرار می دهند و از آنها تقلید می کنند. اگر با رفتارتند ونا آرام خود برای همسر و کودکان تان مشکل درست می کنید، باید به سعادت خانواده بیاندیشید ورفتارتان را اصلاح کنید .