روزهای سخت می گذرد .

در این روزهای پر از استرس مواظب اطرافیان خود مخصوصا کودکان خود باشیم.کودک ما ناراحتی وشادی ما را وابسته به وجود خودش می داند  .اگر در کنار او دعوا وسر وصدا باشد او این دعوا را به خود ربط می دهد وخودش را مسبب این ناراحتی می داند وشادی هم همین گونه است پس حواسمان به امانت الهی باشد او فرزند ماست اگر ما مواظب او نباشیم از جامعه نمی توانیم توقع داشته باشیم .
.دایما اخبار بدوناگوار را بیان نکنیم ،همه افراد به نوعی اخبار این مهمان نا خوانده ومزاحم را پیگیری می کنند .در کنار در خانه ماندن،این لحظات در کنار هم بودن را خاطره انگیز ترین روزها کنیم ،از بازی با کودکان وکتاب خواندن با آنها غفلت نکنیم .در کنار کودکانمان می توانیم این روزها را بهتر بگذرانیم .
اطلاعات مربوط به بیماری ومسایل مختلف را از یک منبع معتبر دریافت کنیم .از نشان دادن فیلمهای آزار دهنده ( در مورد عزیزانی که از دست رفتند یا لحظه درد کشیدن بیمار و......) به کودکانمان وفرزندانمان خوداری کنید .
با بیان مشکلات وبیماری واخبار ناخوشایند ،کودک ما نمی تواند وسعت ماجرا را درک کند بااین فکر وناراحتی به خواب می رود او می ماند وذهن آشفته وخواب های ناگوار ما می مانیم کودکی که شب ادرای ومشکلات بی خوابی وبد خوابی دارد .
فرزند انمان را با تکرار دستت را بشور ،دست نزن ،ووسواس داشتن بیهوده خود واو را آزار ندهیم ،وسواس واگیر دار است ،والدین وسواسی فرزندان وسواسی دارند .وقتی در خانه هستیم رعایت بهداشت وسفارش ها را از حالت کلامی به رفتاری تبدیل کنیم ،وقتی ما اصول بهداشتی را رعایت می کنیم تبدیل به الگوی کامل رفتاری برای اوهستیم .ویا می توانیم با نوشتن ونصب آن در جاهای مختلف از حس دیداری او استفاده کنیم .
ورزش هر روز ونقاشی کردن وخواندن کتاب وسرگرمی مختلف این روزها را پربارتر می کند .
فکر خودمان را آرام کنیم تا به تن آرامی برسیم .استرس واضطراب هم از خود وهم از اطرافیان دور کنیم.
چهل وپنج دقیقه قبل از خواب  از خواندن وبررسی اخبار ومشکلات روزمره خوداری کنیم وبا فکری آرام به استراحت بپردازید .

نکته های آخر :
  انشالله روزی بیماری می رود و مشکلات تمام می شود وما برنده این مبارزه می شویم .
* با در خانه ماندن به فرزندمان می آموزیم وجود وزندگی ما از همه چیز مهم تراست .
* در خانه می مانیم چون ما یک فرد مسئولیت پذیر هستیم ،وبرای سالم بودن  اطرافیان  وپزشک وپرستار وکادر درمان ارزش زیادی قائل هستیم .
* اگردر خانه بمانیم  ،در کنار رعایت بهداشت از وسواس فکری عملی دوری کنیم .
* اگر با آرامش با فرزند مان برخورد کرده باشیم ودیگر نگران ناخن جویدن وبد خوابی وعدم تمرکز و.....که در این مدت ممکن است برای او پیش بیاید نمی شویم .