آینده و فرزندان ما

فرزندان ما باید برای قرن تغییرات قرن علم وتکنولوژی پیشرفته آماده باشند ،این آمادگی ره آوردی برای والدین دارد وآن اضطرابی است که مبادا فرزندشان عقب بیفتد وفرستادن کودکان ونوجوانان به کلاسهای مختلف آموزشی وعلمی و.........
.فرزندان ما باید در کنار پرورش ذهن ،هوش هیجانی وهوش خلاقیت، یک سری مهارتهای اجتماعی ،مهارت زندگی ،مهارت شاد بودن ،مهارت دقت وتمرکز ،مهارت اجتماعی بودن و......را هم باید یاد بگیرد .
مهارتهای اجتماعی بودن ،مسولیت پذیر بودن ،اصول زندگی سالم ،روابط با افراد مناسب ،ودوست یابی و...است .فرزند ما باید بتواند علاوه بر رابطه دوستانه ومناسب با افراد خانواده با دوستان ،معلمین واستادان وهمکارانش ارتباط صحیح ومناسبی داشته باشد .

اگر فرزند ما در رابطه با دیگران در مقابل اشتباهاتش مسئول باشد وکلمه معذرت خواهی وپوزش خواستن را به کار ببرد ،در برابر لطف ومحبت دیگران ( پدر ومادر و...) مهارت قدردانی وتشکر را یاد گرفته واستفاده نماید .وبرای خواسته هایش واژه لطفا را در صحبت هایش به کار ببرد .این سه واژه کلیدی رمز روابط خوب وصحیح با خانواده ودیگران است .

ومسئله دیگر حل مسائل ومشکلاتی است که برای فرزند ما در آینده به وجود می آید .واگر بتواند مسئله راشناسایی ور اهکاری برای آن بیابد در این زمینه موفق است .
روشهای برخورد کودکان با مشکلات 
۱-کمک طلب بودن .کمک خواهی از دیگران ارزشمند است .ولی وقتی فرزند ما با کوچکترین مشکلی والدین ،یا مربی ومعلم را به کمک می طلبد مشکل ساز است .
۲- گریه می کنند .واکنش طبیعی است گریه کردن وغم وناراحتی را بیرون ریختن ( برون ریز غم   ) ولی به صورت دائم یک نوع بر خورد اشتباه است .
۳- به خشونت روی آوردن .( زدن والدین ،به کار بردن الفاظ زشت )
۴- اجتناب گرا .از مشکلات ومسائل فراری بودن ( گرفتن اسباب بازی مورد علاقه اش توسط کودک دیگر ورفتن او به سراغ اسباب بازی دیگر .بدون هیچ گونه اعتراض .)
۵- مواجهه با مشکل ،فکر کردن ،راه حلی رایافتن ویا استفاده از گزینه های بالا  ( روشهای ذکر شده بالا هر کدام بعضی مواقع لازم است ولی استفاده دائم مشکل ساز است .)
برای اینکه کودک مابتواند با مشکلانش برخورد مناسب داشته باشد استفاده از داستان وخواستن نظر کودک در مورد مشکلی که در داستان است .ویا تعریف خاطراتی در مورد مساله یا مشکل .

می توانیم بین خودمان وفرزند دلبندمان کدهای برای مواجه با مشکل انتخاب کنیم . ( سه سالگی به بالا ) ولازمه آن این است که قبلا با بیان ساده وراحت با فرزندمان صحبت کرده باشیم با استفاده از بازی .داستان گویی وتوضیح کامل در مورد آن .( وقتی کودک ما در مقابل یک مسئله ای گزینه یک را انتخاب میتوانیم بگوییم یک نه استفاده از پنج یا بیان داستان واستفاده ازشخصین داستان .

انتشار دهنده :

مریم رحمانیان