افسردگی پس از زایمان

بعد از زایمان به دلیل تغییرات شیمیایی موجود در بدن، ممکن است بعضی از مادران خود را آشفته حس کنند . این تغییرات ممکن است به خودی خود و حتی بدون اینکه متوجه هم باشید رخ می دهد. با اینکه بروز چنین احساسی طبیعی است، راه برطرف نمودن آن گوشه‌گیری و انتظار کشیدن نیست. استراحت کوتاه، چند حرکت ورزشی، قدم زدن، قرار گرفتن در برابر نور آفتاب و وعده های غذایی منظم ، غذا خوردن به اندازه کافی کمک بسیاری به مادران برای مواجهه با تجربه ی مادری و مسئولیت سنگین مراقبت از کودک است.

در صورتی که جز مادران خانه دار هستید، صبح پیش از خروج همسرتان  از منزل، ناهار خود را آماده کنید وگرنه احتمالاً به تنهایی حوصله برای آماده کردن وخوردن آن پیدا نخواهید کرد. مایعات فراوان بنوشید، زیرا به دلیل شیردهی ،بدنتان آب  فراوانی از دست می دهد و اصلاً ممکن است خستگی  شما به دنبال  این مسئله رخ دهد.

در صورت نیاز از دوستان وآشنایان کمک بگیرید . حتی می توانید به صورت موقت پرستار  بچه استخدام کنید. اگر بشدت خسته اید ونمی توانید مدت زمانی را به صورت پیوسته به استراحت بپردازید ، اندکی به کودک شیر بدهید، زیرا این کار با آزاد کردن برخی هورمون ها می‌تواند خستگی را کاهش دهد.
ممکن است این نشانه در برخی زنان به قدری شدید باشد که بدون مراجعه به پزشک قابل کنترل نباشد. بنابراین اگر خود را جزء این دسته حس می کنید، نگران نباشید زیرا این عارضه تنها نشانه ی برهم خوردن تنظیم هورمون هاست .

در بعضی از مادران ( پس از زایمان ) دچار مشکل افسردگی می شوند که باید با پزشک خود مساله را مطرح کنند تا با راهکارهای مناسب پزشک خود بتوانند این مرحله را نیز به خوبی بگذرانند.

علامت های افسردگی 

بروز برخی نشانه ها بعد از زایمان را باید جدی گرفت وبا پزشک آن را پیگیری کرد :
.بی خوابی خود یا حتی کودک در شب.   . از دست دادن علاقه نسبت به همه چیز.  . احساس نگرانی دائمی. . احساس تنهایی و بی یاوری.  . آشفتگی. . بی اشتهایی. . وجود مشکل در تصمیم گیری. . اضطراب و عصبانیت عود کننده. . احساس عدم صلاحیت. . رفتارهای غیر ارادی. . افزایش یا  کاهش بیش از اندازه خواب . . عدم تمایل به فعالیت هایی که درگذشته از انجام آن لذت می بردید. . نگرانی دائم در مورد کودک. . گریه مکرر. . خیالبافی غیر معمول و خطرناک. .فکر خودکشی . . فکر آسیب رساندن به کودک

در صورتی که به فکر خودکشی یا آسیب رساندن به کودک افتاده‌اید، به سرعت به پزشک مراجعه کنید وصادقانه موضوع را با او در میان بگذارید .در  صورت افزایش تعداد وشدت نشانه های فوق ، از درخواست کمک خودداری نکنید. به اطرافیان خود بگویید چقدر به اقدامی نیاز دارید تا آرام شوید. وضعیت خود را با یک دوست صمیمی و همچنین یک پزشک در میان بگذارید تا هر چه زودتر کمک های لازم را دریافت کنید.

نشانه های هشدار دهنده 

میزان زنانی که دردوران پس اززایمان به مشکلات جدی گرفتارشده وبه پزشک نیازپیدامی کننده،کم است.بااین حال اگرخودراجزواین دسته حس میکنید، درمراجعه به پزشک درنگ نکنید.زیراتعلل دراین کارمی تواندزندگی شماویاکودک رادگرگون کند.
واکنش های پس اززایمان می تواند،افسردگی های کوتاه مدت(چندروز)تامزمن راشامل شودکه سال هاادامه می یابد،انواع سرخوشی به معنای پیش فعالی، بی خوابی وتحریک پذیری بیش ازاندازه؛اضطراب بانشانه های نگرانی دایم ویاحمله های ترس،کوتاهی تنفس وگیجی؛وهم چنین جنون به معنای ازدست دادن کامل حواس وقطع ارتباط بادنیای واقعی نیزازدیگرخطرات مربوط به این دوران به شمارمی روند.
«هرگزازدرخواست کمک خودداری نکنید.درصورتی که دوست صمیمی دارید، ازاوبخواهیدشماراهمراهی کنه.»

انتشار دهنده :

مریم رحمانیان