فرزند دوم ( پیامدها ،فاصله سنی )
بسیاری ازوالدین برای داشتن دوفرزند،امادگی واتفاق نظردارند؛ولی درباره زمان امدن این عضوجدید خانواده به توافق نرسیده اند.
بعضی ازخانواده هادرموردداشتن دوفرزند،به دلایل بسیاری تردیددارند؛زیراتربیت وبزرگ کردن فرزندان وظیفه ای سنگین وپرهزینه است واین خانواده ها توان مالی لازم رابرای اداره بیش ازیک فرزنددرخودنمی بینند.پرورش وتربیت کودکان نیازبه وقت زیادی داردوپدران ومادرانی که دربیرون ازمنزل کارمی کنند، وقت لازم برای تربیت بیشترازیک فرزندندارند.درمیان این گروه،کسانی هستندکه ازدوران بارداری وزایمان بچه اول خاطره خوشی ندارندوبه عنوان مثال،نارس بودن یامعلولیت بچه اول انهارادربرابرخطرات وضربه های عاطفی برای باردوم حساس ترونگران ترمی کندودرنهایت ازداشتن فرزنددوم منصرف می نماید.
والدین ممکن است درباره فرزنددوم اختلاف عقیده داشته باشندکه این مشکل رامی توان باگفتگووتبادل نظربرطرف کردوبه تفاهم رسید.تصمیم دراین مورد یک موضوع منطقی ودرعین حال عاطفی است.دلایلی که یکی ازوالدین برای داشتن یانداشتن فرزنددوم دراختیارقرارمی دهد،فقط بخشی ازتصمیم گیری است.ولی به هرصورت والدین نمی توانندهیچ تصمیم درستی رابدون توافق فکری یکدیگراتخاذکنند. البته گاهی حتی بابرنامه ریزی دقیق نمی توانیدانچه راانتظاردارید،به دست اورید.به این معنی که درصورت نخواستن فرزند،ممکن است به طورناخواسته باردارشویدویادرصورت خواستن واماده بودن،برای باردار شدن ناتوان باشید.دراین موردگفتگوو همفکری پدرومادربرای برخوردباپیش امد های ناخواسته وغیرقابل انتظاراینده، اهمیت بیشتری پیدامی کند.
آمدن فرزند دوم وتجربه جدید دیگر در زندگی باید مسائل مختلفی را در نظر بگیریم .توجه به خواسته های کودک بزرگتر واینکه اوهم باید برای این مرحله آماده شود .ودیگر اینکه شرایط سنی هر کودک فرق می کند وفاصله سنی هم شرایط را تحت تاثیر قرار می دهد .
فاصله سنی نه تا هیجده ماه
اگر فاصله سنی بین دو فرزند تان کمتر از هیجده ماه باشد ، با فرزندان سروکار دارید که اغلب نیازهای مشترک و مشابهی دارند. وقتی نوزاد به دنیا می آید، فرزند اول هنوز دارای توقعات بچه گانه ای برای استراحت ،جلب توجه وتغذیه می باشد . بچه اول نمی تواند اختلاف بین سن خود ونوزاد را تشخیص دهدو حتی ممکن است حضور ناگهانی نوزاد ،او را دلتنگ وناراحت کند . در این فاصله سنی، فرزند اول در مرحله ای از تکامل قرار داد که در پی استقلال وخودکفایی است تا وابستگی اش را به والدین،به ویژه مادر کم کند ؛ اما در شرایط جدید، وابستگی زیادی به مادر نشان می دهدو نسبت به دیگران پرخاشگر می شود. اگر والدین و سایر نزدیکان در مراقبت از دو کودک همکاری کنندو اگر ما در بتواند مدتی از وقت خود را به کودک بزرگتر اختصاص دهد ، این فاصله سنی با دشواری قابل تحمل خواهد بود.
در این شرایط ،به تدریج که کودکان بزرگ می شوند ،به علت نزدیک بودن سن می توانند همبازیهای خوبی برای یکدیگر باشند . کودک کوچکتر تلاش می کند که از بزرگتر عقب نماند وفرزند اول ممکن است احساس کند که رقیب کوچک او بهتر مورد توجه قرار می گیرد وهر چیز آسانتر به دست می آورد .این احساسات گاهی به رقابتی شدید بین آنها منجر می شود. برای اینکه از بروزاختلاف شدید جلوگیری شود ،والدین باید از دخالت کردن در دعوای آنها ومقایسه آنها خوداری نمایند . در کنار این رقابت‌ها ،بسیاری از خواهران و برادران بزرگتر که فاصله سنی کمی دارند؛ خود را نسبت به هم خیلی نزدیک و صمیمی احساس می کنندواین احساس رفاقت در طول زندگیشان ادامه می یابد
مهم‌ترین نکته مورد توجه در این فاصله سنی، ناتوانی و ضعف مادر است که اطرافیان باید مواظب سلامتی او باشند. وقتی مادردر فاصله یک سال یا کمتر از تولد نوزاد اول و قبل از این که بدن او کمبود هاو عوارض زایمان اول را جبران کند وبه حالت عادی برگردد،باردار می شود ؛ قدرت کافی برای پرورش ونگهداری از جنین نخواهد داشت .بارداری با این فاصله کم باید زیر نظر متخصص زایمان باشد و احتمال بروز خطرات برای مادر و نوزاد باید بررسی و ارزیابی شود. اگر دوره بارداری به سلامتی سپری شود و عمل زایمان به خوبی انجام گیرد ،مادر برای بهبود خود ومراقبت از فرزندان ،به کمک زیادی نیاز خواهد داشت .
(1).jpeg)
