لجبازی ،استقلال طلبی !

با هر تولدی وقدم  گذاشتن هر نوزادی به این دنیا بنابر طبیعتی که خداوند در وجود او قرار داده است دارای حق و حقوقی است .وانسان با رشدونمو جسمی وعقلی ،همیشه به دنبال آن حق و حقوق وداشتن آن است .( آزادی استقلال طلبی حق اظهار نظر تعداد نظرات و بیان آنها و......)

کودک  از وقتی که شناخت کامل نسبت به خود و خواسته هایش پیدا می کند می فهمد که می تواند در برابر خواسته های دیگران نه را به کار ببرد ،و یا با تکان دادن سر نارضایتی خود را از آن کاربیان کند.  استقلال داشتن و تاثیر نظرات خود را بر دیگران مشاهده می‌کند.

استقلال طلبی کودک که گاه همراه با لجبازی  است ، که هر دو یک جریان طبیعی رشد هستند ،از حدود  یک و نیم سالگی به بعد لجبازی به طور طبیعی در کودک پیدا می شود .  با شناخت کامل این دوره ومدیریت صحیح رفتار خود با کودک این دوران تا ۸ سالگی به طور کامل سپری می‌شود به شرطی که مدیریت صحیح رفتاری ، همراه با والدگری منطقی در این دوران ما را همراهی نماید. لجبازی به طور طبیعی در فرزندان اول بیشتر دیده شده به دلیل کنترل بیشتر والدین و محدودیت هایی که برای فرزند اول وجود دارد.

عواملی که باعث می‌شوند کودکان لجباز تر باشد:
 مقایسه کردن مقایسه بین کودک وهمسالانش ( سم سلامت روان کودک )

خسته بودن وگرسنه بودن کودک 
رژیم غذایی نادرست ( غذاهای سرد .کاکائو وتنقلات )
عادی شدن زندگی برای کودک ( پدر ومادر کارمند کودک در خانه مادربزرگ ویا مهد ومدرسه و.....وعصر در کنار والدینی  که سرگرم کارهای خانه وکارهای شخصی هستند ) وسپری شدن روزها به این صورت .

دعوای بین پدر و مادر و مثلث سازی  کودک، برگزیدن یکی از طرفین دعوا ، طرفداری و سوء استفاده کودک از این موضوع به نفع خودش

تفاوت رفتاری بین پدر و مادر. اغلب اوقات مادر همیشه دل رحم است زودتر در برابر خواسته کودک تسلیم می شود( کودک با متوسل شدن به گریه ومقاومت کردن به خواسته هایش می رسد .

(کودک بیشتر تمایل به طرفی پیدا می کند که خواست او را برآورده کند. و یا متوسل به حربه ای می شود که او را به خواسته اش رسانده)
اگر لجبازی به عنوان عادت شود خیلی خطرناک است .شناخت لجبازی در کودک که بیش ازنیمی از کارهای که از او خواسته شود انجام ندهد .ویا به دیگران ضرر زدن ولجبازی او هدف دار است .نوعی عادت لجبازی است .
بعضی از عوامل دیگر که کودک را بیشتر به لجبازی سوق میدهد :
-اجبار مضاعف .گفتن اینکه به کودک در هنگام خواستن چیزی از طرف دوستانت به او کمک کن ولی وقتی کودک این کار را انجام میدهد به او می گوییم او را مورد سرزنش قرار می دهیم که نباید غذا یا وسایلت را به دوستت می دادی !
- به تا خیر افتادن دعوا در مقابل اشتباه کودک .در هنگام اشتباهی از طرف کودک مادر به کودگ میگوید وقتی پدر می آید به او می گوید .( حافظه کودگ کوتاه است زیر شش سالگی ) واو فراموش می کند. ووقتی از طرف پدر تنبیه ویا سرزنش می شود دلیل این رفتار را نمی داند .

در گذر از این راه باید مواظب باشیم یکی دیگر از مشکلاتی که کودک با آن ممکن است درگیر شود .بحران شخصیتی است. کودکی که تا به حال مورد توجه پدر ومادر بوده است وبه خواسته هایش پاسخ داده شده، تجربه های را از محیط ،دوستان واقوام دریافت می کند که برایش ناراحت کننده است .
از محیط چیزی را خواستن و دریافت نکردن .( در جمع مهمانی کودک ما اسباب بازی را میخواهد نمی تواند آن را بگیرد.)
دنبال لطف وتوجه بودن واگر آن را دریافت نکند اضطراب وکم رویی وعقده های روانی .

مغز کودک درحال تغییر است در پیش دبستانی این تغییر بیشتر است ومیزان ناسازگاری هم بیشتر .ما می توانیم با نادیده گرفتن خواسته های غیر منطقی او احساسات او را درک کنیم وبا او همراه شویم واو را به حال خود رها نکنیم .

وقتی کودک ما بتواند راحت نظرات خود را بیان کند ،در مقابل بعضی خواسته های ما نه بگوید ، وحق آزادی داشتن ،طالب استقلال بودن ،تغییر نظر دادن ،وقتی چیزی را نمی داند بتواند بگوید نمی دانم ،وانتخاب داشته باشد در مورد لباس ووسایل مورد نیازش او را برای زندگی وآینده بهتری آماده می سازیم .

انتشار دهنده :

مریم رحمانیان