مسولیت پذیری فرزندان

برای رشد و ترقی فرزندمان و در کنار آن جامعه و آینده یک کشور باید نسلی پرورش یابند که مسئولیت پذیر باشند ، و مسئولیت پذیری کودک زمانی است که خود می خواهد به تنهایی شیشه شیرش رابگیرد ،اولین قاشقی که در دست میگیرد و.....
این رفتار نشانه شروع مسولیت پذیری کودکمان هست واین حس همراه با تولد وشناخت هرفردی در آن نمایان می شود .مسولیت پذیری هر فرد دارای شاخص های مهمی است که ما میتوانیم به عنوان والدین در جهت رشد آن یا ازبین بردن آن اقدام کنیم 
.عواملی که باعث تخریب حس مسولیت در کودکان میشوند .
والدین سرزنش گر وحمایت گر والدین حامی ویا والدین ناراضی ،ازبین برنده حس مسولیت در فرزندانشان  هستند .
والدینی که در تربیت فرزند همدل وهماهنگ نیستند فرزندان دچار دوگانگی ووسواس نسبت به پذیرش مسولیت یا رد آن میشوند .
عدم وجود بازی های ویا کمرنگ شدن بازی های گروهی ومسولیت های گروهی .
مسولیت پذیری فرزندمان رامی توانیم در بررسی رفتارهای زیر وتشویق وتایید  رفتارهای درست وسوق دادن او به سمت رفتارهای سرنوشت ساز وآینده سازپرورش دهیم .

خود مدیریتی .کارهایی را که به فرزند ما واگذار میشود و مخصوص به خود او است ، از جمله تکلیف انجام دادن ، مرتب کردن کیف با وسایل  ،اگر فرزندمان در این زمینه پایبند اصول و قوانین خود است یکی از ملاک های مسولیت پذیری اودر  آینده است.
نظم پذیری ،با خود مدیریتی در ارتباط است اما مستقل تر است  مرتب نمودن اتاق و گذاشتن وسایل اش سر جای خود،
امانت داری، اگر کودک نسبت به وسایلی که از دیگران به عنوان امانت می ‌گیرد حساس باشد و در ساعت مقرر آن امانتی را به دوستش بازگرداند و یا اگر مقداری پول در خیابان یا مدرس یافت آن را به شخص مطمئنی بسپارد تا آن را به صاحبش بازگرداند.
قانونمند پذیر بودن . فرزند ما اگر قوانین و یا مقرراتی که در مدرسه ویا جامعه برای اووجود دارد به نحو احسن انجام دهد ،در آینده در مقابل قانون و مسئولیت هایی که قانون بر عهده او گذاشته پایبند و قابل اجرا می داند.
وظیفه شناسی، بعضی از کارها را میتواند فرزند ما انجام دهد ایا در مقابل آن احساس مسئولیت میکند ،احترام به ساعت استراحت پدر مادر و یا کارهایی که در حین نبودپدر و مادر او می تواند انجام دهد بر عهده می گیرد.
پیشرفت گرایی ،آینده را در نظر گرفتن، فرزند ما به عنوان یک عضوی از جامعه باید برای آینده خود و رسیدن به هدفی که در نظر دارد تلاش کند، و این پیشرفت منوط به داشتن برنامه‌ریزی واحساس مسئولیت در قبال آینده و امکاناتی است که در اختیار اوست.

سازمان یافتگی. فرزند ما برای آینده مالی خود چه برنامه ای دارد؟ آیا با پول هایی که به عنوان پول توجیبی دریافت می کند برای خود پس اندازی دارد و نظمی را برای خرج کردن و استفاده از پول تو جیبی که به او تعلق میگیرد ،دارد یانه .

انتشار دهنده :

مریم رحمانیان