هوش هیجانی. ( پسران )

اخیراً برخی از معلمان در خصوص مسائل مربوط به هوش هیجانی وتاثیرات آن ،دست به اقدامات پژوهشی در مدارس زده اند .می توانید این طور تصور کنیدکه هوش  هیجانی چیزی است که موجب شکل گیری بخش عمده رفتار وشخصیت ما می شود .گفته شده است که ۸۰%  هویت و هستی یک انسان عوامل مربوط به هوش هیجانی اوست ، در حالی که ۲۰ درصد باقیمانده مربوط به هوش ای است که در هنگام ارزیابی های آموزشی با بهره گیری از آزمون ها در مدارس به کار می آید. این عنصری که چهار پنجم رفتار ما را تشکیل می دهند، حاصل درس هایی است که در زندگی می آموزیم،نه  درس هایی که در مدرسه یاد می‌گیریم وبیشترین اهمیت را دارد.
دانیل گلمن یکی از روان شناسان معروف ،هوش هیجانی را با ویژگیهای زیر توصیف می کند .
خود انگیزشی _همدلی _تفکر _کنترل امیال _خوش بینی _درک روابط _خود آگاهی

اگر ما بخواهیم افراد شایسته ای برای جامعه تربیت کنیم باید توجه جدی به مسئله یادگیری پسران داشته باشیم .
خودانگیزشی _ وقتی همه ی کارها را برای پسرمان انجام می دهیم به خود انگیزشی او کمکی نخواهیم کرد .در عوض ،در او این توقع را پدید می آوریم که همه ی کارها رامی تواند با کمک دیگران انجام دهد .در واقع،وقتی انتظارات غیر واقع گرایانه را در اورشد می دهیم هیچ کمکی به اونکرده ایم ،زیرا مصداق این نگرش است که تمرکز براوج کوه اغلب باعث می شود که فرد ،پس بزند، چون همیشه به نظرش می رسد که از قله بسیار  بسیار دور است . از طرف دیگر، ترغیب هر فکر و و عمل مستقل و هر حرکت مثبتی که او در جهت شکوفایی ظرفیت هایش انجام می دهد می تواند کمک کننده باشد. البته توجه داشته باشید که داشتن تحرک و خواب کافی نیز کمک زیادی به او می کند.

همدلی : درباره رشد و پرورش این عامل پیشرفت،  مطالعات بسیاری به ویژه از سوی سیمون بارون کوهن صورت گرفته است .تحقیقات این روان شناس نشان می دهد که همدلی دختران وزنان با دیگران در مجموع ،بیش از پسران ومردان است .به عبارت دیگر ،زن بودن یعنی خواندن احساسات از چهره سایر افراد وبیان و بحث درباره ی آ ن احساسات .ما می توانیم درسنین بسیار پایین با گفت وگوی بیشتر با پسر درباره ی احساساتمان حس همدلی را در او پرورش دهیم ؛

یک روش موثرتر این است که به احساسات وهیجانات او سریع تر پاسخ دهیم ،نه به رفتار او .به عنوان مثال ،اگر پسر شما عصبانی یا ناامید از چیزی است که در مدرسه رخ داده ،بهتر است که احساسات او را در ک  کنید وبه آنها احترام بگذارید .فقط از این طریق است که او در صدد بر می آید که مسائلش را با شما در میان بگذارد .به دیگر سخن ،او فقط یک گوش شنوا ودلسوز می خواهد ،نه اینکه از او پرسیده شود که : « این بار چه کار اشتباه دیگری انجام داده است ». یا مثلاچرا معلمش « او را از کلاس بیرون کرده است .»

تفکر : با توجه به کند بودن پسران در انجام مسئولیت ها یکی از مهمترین کمک هایی که می توانیم به پسرمان بکنیم این است که اورا به رعایت زمان بعد تفکر در مورد تجارب یادگیری اش تشویق کنیم

کنترل امیال :طبق یک بررسی مستند در دهه ی ۱۹۶۰ در آمریکا ،این ویژگی هوش هیجانی فرزندمان را باید در مراحل اولیه ی رشد او پرورش دهیم .در این پژوهش به یک گروه از پسر بچه های ۴و۵ساله یک بشقاب شیرینی داده وبه آنها گفته شد که می توانند این شیرینی را فورا بخورند یا اینکه منتظر بمانند تا پژوهشگر از ماموریت برگردد که در آن صورت دو بشقاب شیرینی به عنوان جایزه به آنها داده می شد .همان طور که می توانید پیش بینی کنید برخی از پسر بچه ها فورا شیربنی را خوردند ،در حالی که برخی دیگر در مفابل میل وهوس خود مقاومت کردند وطبق قرار ،پاداش خود را گرفتند .مطالعات این محققان طی چند سال بعد نشان داد که اکثر آن پسر بچه هایی که شیرینی خود را بلافاصله خوردند افراد موفقی در جامعه نبودند وخصوصیاتی چون لجبازی ،مردد بودن وداشتن آستانه ی تحمل پایین در رفتارهای خود داشتند .وقتی در خانه ،آداب غذا خوردن ،نوبت گیری به هنگام بازی ،وچیزهای دیگر را به پسرمان آموزش می دهیم ،در واقع کنترل امیال را به او یاد داده ایم .

ادامه دارد ....

انتشار دهنده :

مریم رحمانیان